Voor velen is ze hét visitekaartje van Mogelijk. Rots in de branding van onze receptie. Ruim vier en een half jaar ontvangt ze ondernemers, investeerders, collega’s en postbodes met een praatje, een glimlach én een kopje koffie. Die zit daar prima op haar plek, zou je denken. Dat is ook zo, maar toch gaat ze daar weg. We vragen Madelon hoe het zit.
“Ik heb met heel veel plezier mensen ontvangen, en ik heb ook lang gedacht dat ik dit nog lang zou blijven doen. Maar na bijna vijf jaar kreeg ik toch de behoefte om me verder te ontwikkelen en nog meer inhoudelijk bezig te zijn. Dus toen er een vacature was voor het Fonds, heb ik daarop gesolliciteerd.
Nu word ik opgeleid tot relatiemanager van het Fonds. Ik loop mee met verschillende collega’s. Het is leuk om bijvoorbeeld naast Eduard te zitten en te zien hoe hij met klanten praat. Wat ik nu ga doen ligt ook wel in het verlengde van mijn huidige functie bij de receptie: het contact met mensen. Nu komt daar vooral het commerciële aspect bij. Dat heb ik zeker in me. Voor ik bij Mogelijk kwam, verkocht ik al mode aan winkels. En ik ben zelf ook ondernemer geweest. Dus dat commerciële zit wel goed.
De sfeer is hier nog steeds super en de grote variatie in collega’s vind ik erg leuk
In de tijd dat ik hier werk, heb ik Mogelijk zien groeien van 15 mensen tot de 120 die er nu rondlopen. In het begin wist je alles van elkaar, wat je deed en wat er allemaal speelde. Dat heb ik moeten loslaten. De sfeer is hier nog steeds super en de grote variatie in collega’s vind ik erg leuk. Ik ben dus blij dat ik hier de kans heb gekregen om door te groeien. Ik wil niet bij Mogelijk weg. Je gaat om mensen geven en die laat ik dan niet graag achter. Ik heb er zin in!”
Alle artikelen
